- occaecō (obc-)
- occaecō (obc-) āvī, ātus, āre [ob+caeco], to make blind, blind, deprive of sight: occaecatus pulvere hostis, L.—To make dark, darken, obscure: noctis occaecat nigror, C. poët.: densa caligo occaecaverat diem, L.—To hide, conceal: semen occaecatum.—Fig., to darken, make obscure, render unintelligible: orationem.—To make blind, blind, delude: animos: stultitiā occaecatus: consilia, confound, L.
Latin-English dictionary. 2013.